everything is under control

کِوین اَشتون (Kevin Ashton)، یکی از بنیان‌گذاران مرکز شناسایی خودکار (Auto-ID) در دانشگاه MIT ایالات متحده، نخستین کسی بود که عبارت «اینترنت اشیاء» را در ارائه‌ای برای شرکت پروکتر و گمبل (P&G) -شرکت چندملیتی کالاهای مصرفی واقع در ایالت اوهایو- در سال 1999 به‌کار برد. اشتون، به‌منظور آگاه‌کردن مدیران ارشد P&G از سامانه‌ بازشناسی با امواج رادیویی (RFID)، ارائه‌ی خود را «اینترنت اشیاء» نام نهاد. اشتون می‌خواست روند تازه‌ی فناوری را در آستانه‌ی قرن جدید در پیام خود به‌کار گیرد. این روندِ انقلابی چیزی نبود جز اینترنت. ازسوی دیگر، نیل گِرشِنفِلد، استاد دانشگاه MIT، در همین سال، کتابی با عنوان «وقتی‌ اشیاء شروع به اندیشیدن می‌کنند» منتشر کرد. گرشنفلد هرچند در کتاب خود، عبارت دقیق «اینترنت اشیاء» را به‌کار نبرد؛ تصویری روشن از مسیر آینده‌ی IoT ارائه کرد.اینترنت اشیاء از هم‌گرایی فناوری‌های بی‌سیم، سیستم‌های میکروالکترومکانیکی (MEMS)، میکروسرویس‌ها و اینترنت تکامل یافته است. این هم‌گرایی به ازمیان‌رفتن شکاف‌ میان فناوری عملیاتی (OT) و فناوری اطلاعات (IT) کمک کرده و امکان تحلیل داده‌های بدون ساختار را که توسط ماشین تولید شده‌اند، برای دستیابی به بینش (Insight)مطلوب جهت بهبود و پیشرفتِ وضع موجود فراهم آورده‌ است.اشتون نخستین کسی بود که عبارت اینترنت اشیاء را بیان کرد.
اینترنت اشیا، سیستمی است متشکل از دستگاه‌های محاسباتی مرتبط، ماشین‌های مکانیکی و دیجیتال، اشیاء، حیوانات یا افراد که با شناسه‌های منحصربه‌فرد (UID) و توانایی انتقال داده‌ها از طریق شبکه بدون نیاز به انسان.یک شیئ در اینترنت اشیا می تواند شخصی با کاشت مانیتور قلب، حیوان مزرعه ای با ترانسپوندر بیوچیپ، خودرویی دارای حسگرهای داخلی برای هشدار به راننده در هنگام کاهش فشار باد لاستیک، یا هر شی طبیعی یا مصنوعی دیگری که بتوان به آن یک آدرس پروتکل اینترنت (IP) اختصاص داد و قادر به انتقال داده ها از طریق شبکه باشد.
سازمان‌ها در صنایع مختلف به طور فزاینده‌ای از اینترنت اشیا استفاده می‌کنند تا کارآمدتر عمل کنند، مشتریان را بهتر درک کنند تا خدمات مشتریان را افزایش دهند، تصمیم‌گیری را بهبود بخشند و ارزش کسب‌وکار را افزایش دهند.
اینترنت اشیا چگونه کار می کند؟
یک اکوسیستم اینترنت اشیا شامل دستگاه‌های هوشمند مبتنی بر وب است که از سیستم‌های تعبیه‌شده مانند پردازنده‌ها، حسگرها و سخت‌افزارهای ارتباطی برای جمع‌آوری، ارسال و اقدام بر روی داده‌هایی که از محیط خود به دست می‌آورند، استفاده می‌کنند. دستگاه‌های اینترنت اشیا داده‌های حسگری را که جمع‌آوری می‌کنند با اتصال به دروازه اینترنت اشیا یا سایر دستگاه‌ها به اشتراک می‌گذارند که در آن داده‌ها به سرور ارسال می‌شوند تا تجزیه و تحلیل شوند. گاهی اوقات، این دستگاه ها با سایر دستگاه های مرتبط ارتباط برقرار می کنند و بر اساس اطلاعاتی که از یکدیگر دریافت می کنند، عمل می کنند. دستگاه‌ها بیشتر کار را بدون دخالت انسان انجام می‌دهند، اگرچه افراد می‌توانند با دستگاه‌ها تعامل داشته باشند و هر زمان که نیاز بود دستورات لازم را اعمال کنند.اتصال، شبکه و پروتکل‌های ارتباطی مورد استفاده با این دستگاه‌های دارای وب تا حد زیادی به برنامه‌های خاص اینترنت اشیا مستقر شده بستگی دارد.
اینترنت اشیا همچنین می تواند از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشینی برای کمک به تسهیل فرآیندهای جمع آوری داده ها و پویایی بیشتر استفاده کند.
چرا اینترنت اشیا مهم است؟
اینترنت اشیا به مردم کمک می کند هوشمندتر زندگی و کار کنند و همچنین کنترل کاملی بر زندگی خود به دست آورند.علاوه بر ارائه دستگاه های هوشمند برای خودکارسازی خانه ها،اینترنت اشیا برای تجارت ضروری است. اینترنت اشیا به کسب‌وکارها نگاهی بی‌درنگ به نحوه عملکرد سیستم‌هایشان می‌دهد و بینش‌هایی را در مورد همه چیز از عملکرد ماشین‌ها گرفته تا زنجیره تامین و عملیات لجستیک ارائه می‌دهد.
اینترنت اشیا شرکت ها را قادر می سازد تا فرآیندها را خودکار کرده و هزینه های نیروی کار را کاهش دهند. همچنین ضایعات را کاهش می‌دهد و ارائه خدمات را بهبود می‌بخشد، تولید و تحویل کالا را کم‌هزینه‌تر می‌کند و همچنین شفافیت را در معاملات مشتری ارائه می‌دهد.
به این ترتیب، اینترنت اشیاء یکی از مهم‌ترین فناوری‌های زندگی روزمره است و همچنان که کسب‌وکارهای بیشتری پتانسیل دستگاه‌های متصل را برای رقابتی نگه‌داشتن آن‌ها درک می‌کنند، به کار خود ادامه می‌دهد.


مزایای اینترنت اشیا برای سازمان ها چیست؟
اینترنت اشیا چندین مزیت را به سازمان ها ارائه می دهد. برخی از مزایا مربوط به صنعت هستند و برخی دیگر در چندین صنعت قابل اجرا هستند. برخی از مزایای رایج اینترنت اشیا، مشاغل را قادر می سازد:

نظارت بر فرآیندهای تجاری کلی آنها؛
بهبود تجربه مشتری (CX)؛
صرفه جویی در زمان و پول؛
افزایش بهره وری کارکنان؛
ادغام و تطبیق مدل های کسب و کار؛
اتخاذ تصمیمات تجاری بهتر؛ و درآمد بیشتری ایجاد کند.
اینترنت اشیا شرکت‌ها را تشویق می‌کند تا روش‌های برخوردشان با کسب‌وکارشان را بازنگری کنند و ابزارهایی را برای بهبود استراتژی‌های کسب‌وکارشان در اختیارشان می‌گذارد.

به طور کلی، اینترنت اشیا در تولید، حمل و نقل و سازمان‌های خدماتی، با استفاده از حسگرها و سایر دستگاه‌های اینترنت اشیاء فراوان است. با این حال، موارد استفاده برای سازمان‌های کشاورزی، زیرساخت‌ها و صنایع اتوماسیون خانگی را نیز پیدا کرده است که برخی از سازمان‌ها را به سمت تحول دیجیتال سوق می‌دهد.

اینترنت اشیاء می تواند با تسهیل کار کشاورزان در کشاورزی به نفع آنها باشد. حسگرها می‌توانند داده‌های مربوط به بارندگی، رطوبت، دما و محتوای خاک و همچنین سایر عوامل را جمع‌آوری کنند که به خودکارسازی تکنیک‌های کشاورزی کمک می‌کند.

توانایی نظارت بر عملیات زیرساخت اطراف نیز عاملی است که اینترنت اشیا می تواند به آن کمک کند. برای مثال، حسگرها می‌توانند برای نظارت بر رویدادها یا تغییرات در ساختمان‌های سازه‌ای، پل‌ها و سایر زیرساخت‌ها استفاده شوند. این کار مزایایی مانند صرفه جویی در هزینه، صرفه جویی در زمان، تغییرات کیفیت زندگی و گردش کار بدون کاغذ را به همراه دارد.

یک کسب و کار اتوماسیون خانگی می تواند از اینترنت اشیا برای نظارت و دستکاری سیستم های مکانیکی و الکتریکی در یک ساختمان استفاده کند. در مقیاس وسیع‌تر، شهرهای هوشمند می‌توانند به شهروندان در کاهش ضایعات و مصرف انرژی کمک کنند.

اینترنت اشیاء هر صنعت را تحت تأثیر قرار می دهد، از جمله مشاغل در بخش مراقبت های بهداشتی، مالی، خرده فروشی و تولید.

مزایا و معایب اینترنت اشیا
برخی از مزایای اینترنت اشیا شامل موارد زیر است:

امکان دسترسی به اطلاعات از هر نقطه و در هر زمان در هر دستگاه.
بهبود ارتباط بین دستگاه های الکترونیکی متصل؛
انتقال بسته های داده از طریق شبکه متصل و صرفه جویی در زمان و هزینه؛ و
خودکار کردن وظایف کمک به بهبود کیفیت خدمات کسب و کار و کاهش نیاز به مداخله انسانی.
برخی از معایب اینترنت اشیا شامل موارد زیر است:

با افزایش تعداد دستگاه های متصل و به اشتراک گذاری اطلاعات بیشتر بین دستگاه ها، احتمال سرقت اطلاعات محرمانه توسط هکر نیز افزایش می یابد.
ممکن است شرکت‌ها در نهایت مجبور شوند با تعداد زیادی - شاید حتی میلیون‌ها - دستگاه اینترنت اشیا دست و پنجه نرم کنند و جمع‌آوری و مدیریت داده‌ها از همه آن دستگاه‌ چالش برانگیز خواهد بود.
اگر اشکالی در سیستم وجود داشته باشد، این احتمال وجود دارد که هر دستگاه متصل خراب شود.
از آنجایی که هیچ استاندارد بین المللی سازگاری برای IoT وجود ندارد، ارتباط دستگاه های سازنده های مختلف با یکدیگر دشوار است.

این ها گوشه ای از دنیای بی کران اینترنت اشیا بود.با ما همراه باشید تا در کنار هم فرصتی داشته باشیم برای عمیق تر شدن در این مطالب.